Terapia traumy dotyczy pracy z osobami, które doświadczyły w ostatnim czasie poważnych doświadczeń urazowych w postaci między innymi wypadku, napaści, katastrofy naturalnej, nagłej znaczącej straty (śmierć bliskiej osoby) lub były świadkami takich wydarzeń na przykład pełniąc służbę w ramach swojej pracy zawodowej (ratownicy medyczni, strażacy, lekarze, policjanci). U takich osób istnieje ryzyko rozwinięcia się objawów ostrej reakcji stresowej (ASD) lub zespołu stresu pourazowego (PTSD), co wymaga podjęcia interwencji terapeutycznej. W większości przypadków jest to terapia krótkoterminowa oparta na pracy metodą EMDR lub przedłużonej ekspozycji.Terapia traumy dotyczy również poważnych doświadczeń urazowych, które miały miejsce we wczesnych okresach życia lub w czasie okresu dorastania (ale nie tylko), a które nadal mają realny wpływ na aktualne funkcjonowanie, w dużej mierze je zakłócając.
W przypadku traumy złożonej terapia zazwyczaj trwa znacznie dłużej. Składa się z trzech faz: stabilizacji, przetwarzania i integracji; bazuje na elementach terapii IFS (System Wewnętrznej Rodziny), terapii poznawczo-behawioralnej, EMDR, terapii sensomotorycznej, Terapii Schematu, terapii opartej na mentalizacji i innych.
